تو تنهاترین فرزند رمضانی و آسمان در پیشگاه کرم و بخشش تو، با این همه ابرهای باران زایش گمشده ای غریب بیش نیست رسول رحمت، تو را بر شانه های خویش سوار می کرد و بر تو مباهات می نمود
تو ادامه محمد (ص) و کرانه علی (ع) هستی تو امام مایی و ما مُرید و دلداده تو
و اینک در بهار شکفتن تو، در فصل خدا بر خود از رهبری تو می بالیم
و بر نامت که زینت همه خوبی ها و نیکی هاست افتخار می کنیم
